Wat laat jij staan voor de weegschaal?
“Nee dankjewel, ik moet morgen weer wegen.”
De afgelopen weken heb ik best als stressvol ervaren, en stiekem nog. Alles kwam voor mijn gevoel tegelijk rondom de afwikkeling van mijn boek. Tuurlijk zijn het hele leuke dingen, maar ik ervaar ze ook als spannend.
Babette en ik zijn samen een studie aan het volgen om meer te weten te komen over emotie eten. Dit is complexer dan je denkt. Wellicht voel jij een negatieve lading bij het woord: Emotie-eten.
En hoewel dit voor veel vrouwen ook het geval is, klopt het niet helemaal.
Als je voor de gezelligheid eet, of iets te vieren hebt is het wel emotie eten, maar niet negatief geladen. Het wordt pas negatief als jijzelf er een label aanhangt. Een emotie als schuldgevoel bijvoorbeeld. Op deze manier draai je ook cirkeltjes in je eetgedrag.
Nou en heel eerlijk! Ik beken, de afgelopen weken ben ik ook weer in mijn oude trigger van emotie eten terecht gekomen. Voor mij is dat dan chips of borrelnootjes. Ik ervaar spanning in mijn lijf, en die eet ik weg. Een externe eter noemen we dat. Na de vakantie had ik best snel weer mijn eetpatroon op orde hoor. Wij zijn ook niet weggeweest dus dat scheelt ook wel. Je blijft dan wat meer in je dagelijkse ritme.
Het is lang geleden dat ik zo veel chaos in mijn hoofd ervaarde als de afgelopen weken. Vlinders veranderde in motten en mijn maag gaf toch ook wel een heel duidelijk signaal af, dat ik deze eetbuien niet te vaak moest laten gebeuren. ( Ik weet nu weer wat maagzuur is.)
Op dit punt heb ik mezelf maar even beloofd niet op de weegschaal te gaan staan. Want ik weet heus wel dat die borrelnootjes van gisteravond terug te zien zijn op mijn weegschaal. Ook weet ik dat er vrouwen zijn die het andersom doen. Iets juist niet eten omdat ze de dag erna weer een weegmoment voor zichzelf hebben bedacht of wellicht een weeg afspraak hebben staan.
Als ik mij stort in een emotionele bui van ongezonde keuzes ben ik mij er bewust van. Ik accepteer dat het zo is en hang er geen emotie aan. Het is dan even wat ik nodig heb. Want ik weet ook dat mijn basis in mijn eetpatroon goed is. Daar verandert ook niks aan. Maar evengoed is het wel tijd om mezelf even op HALT te zetten wat eetbuien betreft. Want ik hoef natuurlijk niemand uit te leggen dat als ik blijf snaaien, ook al is het dan bewust, uiteindelijk ook mijn weegschaal iets anders gaat vertellen dan ik eigenlijk wil.